Αριθμός πρωτοκόλλου: 2341
Θεσσαλονίκη 16/02/2021
“Απαγορεύεται η υποκίνηση σε βία ή μίσος και δημόσιας πρόσκλησης σε τρομοκρατικό έγκλημα”.
Άρθρο 8.
Καταπληκτικό!
Η Ε.Ε. καλεί τα κράτη μέλη να ψηφίσουν το άρθρο και να περάσει ως νόμος του κάθε κράτους.
Λογικά λοιπόν θα απαγορεύονται και τα παρακάτω:
1. Video games. Τα μισά και παραπάνω παιχνίδια όχι απλά προτρέπουν σε βίαιες πράξεις, αλλά έχουν στόχο να κάνουν το παιδί που παίζει, πρωταγωνιστή – δολοφόνο. Νικητής είναι αυτός που σκοτώνει περισσότερους. Είναι λίγα τα παραδείγματα παιδιών άραγε, που μπήκαν με όπλα σε σχολεία και σκότωναν ασύστολα χωρίς καμία συναίσθηση του τι διαπράττουν;
2. Γουέστερν. Στο σύνολό τους οι εν λόγω ταινίες προσβάλουν την εθνοτική καταγωγή, την φυλή, το χρώμα, και την θρησκεία των Ινδιάνων. Τους παρουσιάζουν δε ως άγριους υπανάπτυκτους, για τους οποίους η μόνη λύση που υπάρχει είναι εξολόθρευση τους.
3. Διαδικτυακές ιστοσελίδες πορνό. Ο ορισμός της γενετήσιας προσβολής. Σαδιστές, κτηνοβάτες, παιδόφιλοι…, ότι διαστροφή μπορεί ή δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, παρελαύνουν δωρεάν και χωρίς δικλείδες ασφαλείας για τα παιδιά στο διαδίκτυο.
4. Ταινίες τρόμου. Δεν χρειάζονται λόγια… Αν δεν ταΐσουμε το κοινό με σαράντα πτώματα και δέκα ξεκοιλιασμένους η ταινία πάει άπατη…
5. Πολεμικές ταινίες (όλων των ιστορικών περιόδων). Δεν νομίζω ότι υπάρχει πολεμική ταινία χωρίς καλούς και κακούς… Οι κακοί λοιπόν, πάντα κατά την “ορθή άποψη” των καλών, έχουν: Λάθος θρησκευτικές πεποιθήσεις, αντίθετα πολιτικά φρονήματα, άλλη γνώμη, άλλη εθνοτική καταγωγή…, διαλέγετε και παίρνετε.
Επειδή ο κατάλογος θα μεγαλώσει πολύ ας μείνουμε σε αυτά.
Τα παραπάνω λοιπόν δεν πρόκειται να απαγορευθούν. Όπως δεν θα σταματήσει και ο δημόσιος εξευτελισμός ανθρώπων στα talent show και στις εκπομπές τύπου Reality, γιατί πολύ απλά εξυπηρετούν τεράστια οικονομικά συμφέροντα.
Αξιότιμοι κύριοι νομοθέτες, αν δεν βλέπετε ότι υπάρχουν τα παραπάνω, μπορείτε κάλλιστα να δείτε τα αποτελέσματα τους στην κοινωνία που ζούμε. Μήπως να ξεκινήσουμε από τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση; Έπεσε από τα σύννεφα το σύνολο της ευπρεπούς κοινωνίας των εντίμων οικογενειαρχών, γιατί απλά είδε αυτά που βλέπει στις ταινίες, ζωντανά και με ελληνικό ονοματεπώνυμο.
Τη βία και την μισαλλοδοξία αγαπητοί μου, δεν την δημιουργεί ούτε η λογοτεχνία, ούτε η ποίηση, ούτε η μουσική.
Έχετε πετύχει άλλωστε με το εκπαιδευτικό σύστημα να παράγετε ανιστόρητους και μισαλλόδοξους υπηκόους. (Μην μου πείτε ότι έχετε ξεχάσει ή ότι έχουν εξαφανιστεί οι πεντακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι της Χρυσής αυγής;)
Έχετε πετύχει να μην υπάρχει η μουσική στην εκπαίδευση και παράλληλα τα ΜΜΕ να παίζουν κατά 80% ξενόγλωσσα χιτάκια, σε μία χώρα που πριν από πενήντα χρόνια τραγουδούσε ποίηση.
Ο στόχος λοιπόν δεν είναι η απαγόρευση υποκίνησης σε βία και τρομοκρατία.
Ο στόχος είναι η ελεύθερη σκέψη.
Ο στόχος είναι η ελευθερία του λόγου, ή ελευθερία της μουσικής έκφρασης λίγων σκεπτόμενων ανθρώπων που σας κάνουν να “ξεβολεύεστε”.
Αξιότιμοι νομοθέτες, δεν χρειάζεται κόπος, χρειάζεται στοιχειώδης ιστορική γνώση, για να δείτε ότι ανάλογο νόμο επέβαλε ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς το 1936, με αφορμή το σκωπτικό τραγούδι “Βάρβαρα” του Παναγιώτη Τούντα, γιατί πίστευε ότι διακωμωδεί την κόρη του. Ο νόμος αυτός ταλαιπώρησε τους δημιουργούς για περισσότερα από σαράντα χρόνια…
Με αφορμή το παραπάνω παράδειγμα το ερώτημα που προκύπτει είναι: με ποιά κριτήρια θα απαγορεύονται τα τραγούδια, τα ποιήματα και τα λογοτεχνικά έργα;
Θα ιδρυθεί ξανά διαρκής επιτροπή λογοκρισίας;
Θα απαγορευτούν ξανά συγκεκριμένοι συνθέτες και ποιητές;
Η υποκρισία σας, περισσεύει!
Καλύτερα πείτε στους δημιουργούς που δεν σας “βολεύουν” τα πονήματά τους, να μεταναστεύσουν στην γειτονική Τουρκία, τουλάχιστον εκεί θα ξέρουν ξεκάθαρα ποιόν θα έχουν απέναντί τους και τι πρεσβεύει.
Εύχομαι να μην γυρίσουμε 84 χρόνια πίσω στους νόμους του Μεταξά…!
(Κείμενο: Δημήτρης Σφίγγος)
Υ.Γ. Παραθέτω ένα κομμάτι από την ιστορία της λογοκρισίας, ως πρόγευση της κωμωδίας που καλούμαστε να ζήσουμε…
Η δίκη του Μενέλαου Λουντέμη.
Ο Πρόεδρος
Πέτρος Καράλης
Η Γ. Γραμματέας
Μαίρη Δούτση
Τα μέλη του Δ.Σ.
Δημήτρης Ζερβουδάκης, Χαράλαμπος Γιαγκούδης, Θόδωρος Χριστόπουλος, Χριστίνα Κωστάκη, Κοσμάς Σαρηγιαννίδης, Θανάσης Μηλιώκας, Δημήτρης Σφίγγος