Ρεπορτάζ Φιλίππα Βλαστού
Μουσικοί που «χτυπήθηκαν» οικονομικά από τις επιπτώσεις της πανδημίας και των lockdown αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, ακόμη και στην αγορά κάποιων βασικών ειδών επιβίωσης, όπως τα τρόφιμα.
Σε αυτό το δύσκολο μονοπάτι που έχουν περιέλθει ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος μέσα από μια σημαντική πρωτοβουλία του γίνεται στήριγμα για αρκετούς καλλιτέχνες. Ο λόγος για «Το καλάθι της εβδομάδας», όπου κάθε Παρασκευή διανέμουν σακούλες γεμάτες με τρόφιμα σε μουσικούς από όλο τον νομό Θεσσαλονίκης, αλλά και επαγγελματίες από όλες τις ειδικότητες στο θέαμα και το ακρόαμα, που έχουν ανάγκη.
Η προσπάθεια ξεκίνησε πριν από περίπου ένα μήνα και πλέον το «καλάθι» φτάνει σε 75 άτομα τουλάχιστον. Ο Θοδωρής Χριστόπουλος είναι μουσικός και έχει διατελέσει επί χρόνια γραμματέας του Συλλόγου, μέχρι τον περασμένο Μάιο. Μιλώντας στην Karfitsa εξηγεί ότι την εβδομάδα που έγινε η πρώτη διανομή ήταν για 49 άτομα, την δεύτερη αυξήθηκε στα 65 και πλέον είναι 75.
Η αρχή
Τα μέλη του Συλλόγου αναλογιζόμενα την κατάσταση που βιώνουν λόγω της πανδημίας, σκέφτηκαν πως έπρεπε να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τον κλάδο τους. «Είμαστε οκτώ μήνες χωρίς καθόλου οικονομικούς πόρους, χωρίς εισοδήματα. Συγκεκριμένα από τον Μάρτιο. Ελάχιστοι το καλοκαίρι κατάφεραν να κάνουν κάποια μεροκάματα», αναφέρει ο κ.Χριστόπουλος και συμπληρώνει ότι «σκεφτήκαμε λοιπόν ότι μετά από τόσους μήνες είναι λογικό οι μουσικοί να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν σε διάφορες ανάγκες. Όταν κάποιος χάνει την δουλειά του και είναι για μήνες άνεργος, χωρίς ένα επίδομα, στην αρχή δεν θα μπορεί να πληρώσει κάποια πάγια έξοδα, όπως το ενοίκιο, το ρεύμα, το νερό. Στη συνέχεια όμως θα έρθει αντιμέτωπος με μια πολύ σκληρή πραγματικότητα. Αυτή του να μην μπορεί να αγοράσεις είδη βασικής ανάγκης, για να μπορέσεις να επιβιώσεις. Έτσι αποφασίσαμε ότι θα στηρίξουμε τους συναδέλφους μας».
Τα μέλη του συλλόγου άρχισαν αμέσως να καταγράφουν ποιοι χρειαζόντουσαν άμεσα «Το καλάθι της εβδομάδας», το οποίο δίνεται σε συνεργασία με το M-Eating Hub. Μεταξύ των δικαιούχων καταγράφηκαν νέοι και παλιοί μουσικοί, οικογένειες και καλλιτέχνες που μένουν μόνοι τους και δεν έχουν κάποιο «στήριγμα». Η λίστα μεγάλωνε σε κάθε διανομή, αλλά παράλληλα μεγάλωνε και το ενδιαφέρον του κόσμου. «Το M-Eating Hub μας προμηθεύει τα προϊόντα και παράλληλα πολίτες ακόμη και επιχειρήσεις μας δίνουν τρόφιμα», τονίζει ο ίδιος και επισημαίνει ότι όποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με τον σύλλογο.
Πλέον υπάρχουν σκέψεις αυτή η προσπάθεια να διευρυνθεί, διότι όπως υπογραμμίζει ο κ.Χριστόπουλος «μας απασχολεί αρκετά η κατάσταση που βιώνουμε τώρα και πότε θα μπορέσουμε να βγούμε από όλο αυτό. Εμείς ακόμη και όταν τελειώσει αυτή η πανδημία και το lockdown, όταν βγούμε έξω δεν θα βρούμε τα πράγματα όπως τα αφήσαμε. Για παράδειγμα, πολλά μαγαζιά έχουν βάλει λουκέτο και άλλα θα βάλουν στην πορεία. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν γίνεται μια επιχείρηση να είναι κλειστή, να τρέχουν τα έξοδα, όπως το ενοίκιο, και όταν βγούμε από την καραντίνα να είναι όλα εντάξει. Θα δημιουργηθεί ένα σοβαρό πρόβλημα που θα μας ακολουθεί για χρόνια».
Μάλιστα τονίζει ότι η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τις κινήσεις που θα έπρεπε για να στηριχθεί ο κλάδος των καλλιτεχνών. «Δεν έχουμε δεχθεί την στήριξη που έπρεπε για να μπορούμε να ορθοποδήσουμε, έστω να μπορούμε να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες.
Μας έχουν δώσει την εντύπωση ότι ο πολιτισμός είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί και ενδιαφέρει αυτό το κράτος. Αυτό είναι κάτι που μας ανησυχεί», ξεκαθαρίζει.
Αβέβαιο μέλλον
Πως θα κυλήσει η ζωή των μουσικών τους επόμενους μήνες; «Τα πράγματα είναι ήδη απελπιστικά», απαντάει ο ίδιος. Μόλις τελείωσε το πρώτο lockdown αρκετοί μουσικοί που δεν μπορούσαν να βρουν εργασία στον τομέα τους αναγκάστηκαν να βρουν σε άλλους τομείς. Αυτό όμως, σύμφωνα με τον κ.Χριστόπουλο, δημιουργεί ένα ντόμινο προβλημάτων. Εξηγώντας την σκέψη του είπε αναλυτικά ότι «όταν πλήττεται ένας κλάδος, στην προκειμένη των μουσικών, οι εργαζόμενοι του μένουν άνεργοι και δεν μπορούν να βρουν δουλειά στο αντικείμενο τους. Φυσικό είναι να βρουν σε έναν άλλο τομέα εργασία. Όμως τότε παίρνουμε την δουλειά άλλων επαγγελματιών σε άλλους χώρους, εκτός μουσικής, ενώ την ίδια ώρα οι άλλοι δεν μπορούν να πάρουν την δική μας δουλειά γιατί δεν παίζουν κάποιο όργανο. Αυτό είναι άδικο για όλους.
Ξέρω μουσικό που είχε τελειώσει πριν πολλά χρόνια νοσηλευτική και τώρα λόγω της κατάστασης έκανε τα χαρτιά του και βρήκε δουλειά ως νοσηλευτής, για να μπορέσει να ζήσει. Όμως ο μουσικός αυτός πήρε την δουλειά από κάποιον άλλον που δεν μπορεί να παίξει μουσική. Έτσι μειώνονται οι θέσεις εργασίας».
Η «ματιά» της κοινωνίας και η βιτρίνα
Ο χώρος των τεχνών, όπως αυτός της υποκριτικής και της μουσικής, δεν είναι γεμάτος μόνο από καλοπληρωμένα ονόματα. Το αντίθετο το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων είναι πίσω από τα φώτα και τα φλας και συνήθως λαμβάνουν πολύ λιγότερα χρήματα από εκείνα που παίρνουν κάποιοι πασίγνωστοι ηθοποιοί και τραγουδιστές. Ο κ.Χριστόπουλος τονίζει ότι οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν αυτή την διαφορά. «Υπάρχουν άτομα που είναι υποψιασμένοι και καταλαβαίνουν τι βιώνουν οι μουσικοί. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, που βλέπουν την βιτρίνα του δικού μας χώρου και θεωρούν ότι δεν έχουν ανάγκη από οικονομική στήριξη οι μεγάλοι μουσικοί. Το ζήτημα όμως είναι ότι δεν είναι μόνο η βιτρίνα, αλλά τί βρίσκεται πίσω από αυτή. Στον χώρο της μουσικής, πίσω από την βιτρίνα υπάρχει ένας τεράστιος κλάδος, που αυτή την στιγμή δεν έχει την δυνατότητα να βιοποριστεί, να επιβιώσει. Είναι οι μουσικοί, οι τεχνικοί, και άλλα επαγγέλματα που δεν φαίνονται μπροστά από την κάμερα.
Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα επαγγέλματα. Για παράδειγμα, μπορεί να μην έχει ανάγκη ένας κορυφαίος ποδοσφαιριστής να πάρει χρηματική στήριξη σε μια τέτοια έκτακτη ανάγκη, όμως δεν ισχύει το ίδιο για έναν ποδοσφαιριστή Γ’ κατηγορίας. Μπορεί και οι δυο να είναι επαγγελματίες, όμως δεν παίρνουν τις ίδιες απολαβές. Μην μπερδεύουμε λοιπόν την βιτρίνα με την βάση», καταλήγει ο μουσικός.